Het huis wordt een thuis
12 oktober 2020 - Kirwan, Australië
Het is alweer twee maanden geleden dat ik voor t laatst heb geschreven. Telkens kwam het in m’n hoofd dat het hoog tijd was voor een update. Maar had er de rust niet voor. Twee weken na het nieuws dat we een huurhuis hadden kregen we eindelijk de sleutels en na één dag poetsen en spullen verhuizen gingen we er 13 augustus voor het eerst in slapen. De jongens vinden het natuurlijk ook geweldig om hun eigen plekje te hebben en wat meer ruimte om te spelen binnen en buiten. We waren gelijk ook gaan kijken bij twee scholen in de buurt. En uiteindelijk gekozen voor Weir State school waar Marks broer ook werkt en naast de nichtjes van de jongens ook veel kinderen uit de kerk naartoe gaan. Het is naast een rivier met park en gratis zwembad. Dus ook dat komt goed uit. Zo ga ik af en toe een rondje om de rivier lopen als ik de jongens weg heb gebracht. En afgelopen week hebben we even afgekoeld in het zwembad na school. Het is een luxe waar we ons erg gezegend mee voelen.
Het peuter gedeelte van het zwembad.
De jongens gingen de eerste week aardig enthousiast naar school In hun uniform. Al vond Noah dat nog best raar die eerste week en ging regelmatig met een paw patrol shirt onder z’n uniform naar school. Het schooljaar hier begint in januari en eindigt in december. Dus zij springen nu iets meer dan een halfjaar het schooljaar in. Dat betekend dat in de groep 2 waar Noah in zit al druk bezig is met letters leren en kleine woordjes. Naast dat les krijgen in het Engels wennen is, vond Noah dit ook wel even wennen. Hij klaagde af en toe dat hij geen Engels meer wilde praten en geen letters wilde leren. Maar vervolgens zat hij in het Engels met zijn Lego te spelen en tijdens het voorlezen ‘s avonds vraagt hij constant welke letter er staat. Dus leergierig is hij stiekem wel. James en Noah zijn ook allebei al student of the week geweest in de eerste twee weken school. Ze mogen dan tijdens de werkelijks opening voor de hele school op het podium en krijgen een certificaat. Best Australisch maar ik herken dit ook van vroeger op de internationale school in Papoea Nieuw Guinea. Ook deden de jongens mee met de sportdag. James had zelfs de race gewonnen van de jongens van groep 4. Geen wonder dat ik soms moe ben van achter deze snelle kids aan hollen haha. James is lekker enthousiast en verteld al allerlei moppen in het Engels en leest al heel goed in het Engels. Maar het liefst leest hij ‘s avonds lekker een Donald Duck. We proberen om thuis altijd Nederlands te praten. Maar als Boaz dan opeens zegt “mama I like this” terwijl hij chips aan het eten is, dan is dat ook wel heel schattig.
Het fijne aan ons eigen huis is dat Mark nu ook een plekje heeft met een bureau in onze slaapkamer om te kunnen studeren. Nu de kinderen ook naar school gaan is het natuurlijk ietsje stiller in huis dan voorheen :) We hebben inmiddels net twee weken voorjaars vakantie achter de rug. In die tijd kon Mark wat van z’n studie inhalen en voorbereiden voor z’n eerste stage. Afgelopen week begon hij in groep twee bij Ryan Catholic School. De school is nog geen kilometer van huis, dus Mark kan op zijn Hollands lekker fietsen naar z’n stage elke dag. Op de school werkt ook een juf die we al jaren kennen. Dus gelukkig was er een bekend gezicht. Het is een leuke klas met goeie juf waar hij zit. Maar het is even hard werken om in de drie weken stage ook nog opdrachten in te leveren. Maar als het goed is heeft hij in november een stuk rustiger en dan is het voor de universiteiten al bijna kerstvakantie.
Op de laatste donderdag van de schoolvakantie kwamen onze spullen uit Nederland aan. Vol enthousiasme stonden de jongens de twee mannen toe te kijken terwijl ze de dozen in de garage zetten. Helaas hadden we niet een zeer gedetailleerde lijst met wat er in de dozen zat. Dus elke doos met “toys” moest gelijk open gemaakt worden van de jongens. Met elk klein dingetje gilde Noah al dat hij het gemist had of dat hij vergeten was dat we dat hadden. Heerlijk hoe blij ze dan kunnen zijn met de kleinste dingen. Zo hadden ze opeens met 30 graden allemaal hun wind Jacks aan. :) Ik wilde de volgende dag Boaz zijn loopfiets in elkaar zetten want zijn stuur daarvan had ik al in een doos gevonden. Helaas kon ik de rest niet vinden. En tot onze verbazing waren we 1 van de grootste dozen kwijt. Alle dozen waren uit het magazijn in Nederland vertrokken. Maar in Brisbane hadden ze er maar 28 uitgehaald. We proberen nu dus te kijken waar deze mysterieuze doos is gebleven. Hopelijk ergens in Brisbane en niet op de Atlantische oceaan 😂. Gelukkig komen de kids niets te kort qua speelgoed.
Tijdens de vakantie nam ik de kids regelmatig even naar het strand. Ik hoorde pas een spreekwoord “if the kids are driving you up the walls, remove the walls.” In andere woorden, als de kinderen binnen niet fijn aan t spelen zijn samen, neem de muren weg en ga naar buiten. En inderdaad, nog geen minuut en ze zijn allemaal zoet met het water en zand. Alleen de helft van dat zand eindigt dat een of andere manier in de auto en in de gang. Maar dat is het wel waard. Tijdens de vakantie waren we ook een dagje naar Magnetic Island geweest. Een prachtig eiland nog geen 20 minuten met een pont van Townsville. Het bijzondere is dat er daar veel koala’s in het wild zijn dus tijdens een hike hebben we er we vier gespot 🐨 Ook was het daar lekker zwemmen en door de wind waren er flinke golven. Al was dat op de heenweg met de pont iets minder fijn. James voelde zich niet fit en ik was na twintig minuten ook blij om weer aan wal te staan 😆.
In het zuiden waar Marks zus woont zijn ze nu pas eindelijk wat maatregelen omtrent Corona aan het versoepelen. In de staat Queensland waar wij wonen is er minimaal Corona geweest en in Townsville al maanden niks. Dus gelukkig merken wij er niet veel van behalve dat in sommige winkels er maar een maximum aantal mensen mogen. We hopen en bidden dat dit ook in Nederland weer snel zal over waaien. Dit was het voorlopig wel weer voor de update. Stuur gerust een vraag of reactie hier onderaan de pagina, vinden we altijd leuk om te horen.
liefs van ons allemaal
Het is fijn om te lezen dat jullie je thuis voelen in jullie huis 😉 En ook fijn dat we weinig tot niks merken van al dat corona gedoe, hier is het in volle gang...
Leuk om zo weer even een kijkje in jullie leven te kunnen nemen , zo zijn jullie en blijven jullie toch een beetje dichtbij ❤️ xxx
Ik zie uit naar de volgende nieuwbrief!
Gods zegen en hartelijke groet, Inge